U cognac   è ün cognac pocu difüsu, ecessiunale, ün qantità limità, creau cun üga d’ë vigne cürtivae sciû ë terre de « Grande Champagne », a a ciû bona zona d’a regiùn de Cognac.
U cognac   è cuncepiu e prudütu SULU per a suçietà Mùnegu «MC Product Spirit».
A qantità d’ë butiye è lìmita a carche mila butiye.

L’arroma ecelsu d’u cognac esclüsivu  , ünvieyiu dürante 50 e 110 ani, è utegnüu segundu üna reçeta ûnica che cun a so’ stòria ne fà revegne a u Mèdiu Evu, qandu sun stai creai spìriti de fama ecessiunala sciû ë terre d’a regiùn de Cognac : «Grande Champagne» e «Fins Bois».

SELEÇIÙN

COGNAC RARU

PRUDÜÇIÙN

LIMITÀ

FAU

SULU DA NUI

A so’ pruprietà ûnica vegne d’u grisu ciàiru, suvèn scàiji giancu d’u terrèn d’a regiùn, prova de l’esistença de strate funde de gipu molu che se sun furmae d’u tempu d’a tempesta geulògica dürante u terçiari. Cun chëla cumpusiçiùn, preçiusa, ûnica e perfeta, achësta regiùn stà sempre u sulu lœgu unde se pò cürtivà l’üga che serve per prudüje u cognac  . Chëla terra nustrala ne dà brande fine, ë ciû delicae e ë ciû püre cun ün arroma ricu che, d’anu ün anu, piya de ciû ün ciû de corpu. U principale çepage ütilizau per prudüje u cognac è « l’Ugni Blanc ». Purì tambèn truvà u « Colombard » e a « Folle Blanche ». Suvratütu, è a richessa e a cumpusiçiùn d’u terrèn d’i vignëti che dàn a u cognac qalitae particülàrie : duçù, gàribu, perfümu de sciure, güstu d’u cunfità e de spèçie duçe.

Cuma u dijëva Jean-Paul Camus, ün viticültù de bona fama e prun cunsiderau : «Ün bon cognac è pa üna cosa tantu difìcila da fà. Per aiçò d’aiçì, basta gh’avè u paigràn avu, u paigràn e u pàire che già, ëli, l’an fau per tüt’a so’ vita.»

Aiçò è üna d’ë ciû preçiuse qalitae d’u Cognac  . Tüt’a prudüçiùn se fà ünt’u demani d’u castelu che, cun a so’ stòria misteriusa, ghe dà turna ün güstu e ün arroma speçiale cun l’üsu d’ë veye tradiçiue e cun a reçeta che se trasmëte de generaçiùn ün generaçiùn : ecu perchè è tantu atrativu per i spüri che cunùsciun ben achëla misteriusa bevanda.

Chëli che an creau stu güstu ecessiunale, a strütura fina e piejenta de stu cognac ecelsu, sun suvratütu fieri d’a tecnulugia esclüsiva ütilizà per fabricà ë bute ünt’ë qale maüra u cognac   SECÜLARI e MEZU-SECÜLARI. Ruri veyi de mila e mila ani d’i boschi de «Tronçais» e d’u «Limousin» d’u çentru d’a França, arnesi e inzegni tradiçiunali fai â man da ë antiche famiye d’artisai (artisai françesi), fuyame de cana e farina d’a ciû bona qalità, sun i materiali che dàn ün òtimu gradu d’impermeabilità a ë «BUTE GIGANTE» e, da sügüru, ün anticu segretu per côije de manera speçiala l’internu d’a buta ‘na vota finia, che fà u boscu ciû duçu, rende ciû fàcile estràlu e, suvratütu l’ümpurtante, làscia - üna strata de sûcaru caramelau - mudificau cun l’inflüença d’a temperatüra d’a grea che se trova drünt’ a strütüra d’u boscu che, dopu a cœtüra, crœve tüt’a süperfìcie interna d’a buta.
Ma, a strütüra purusa d’u boscu d’ë bute nun pò ümpedì u spìritu de se svapurà (üna spècie d’«IMPOSTA CELESTA» cun puesia ciamà, «U DESTÌN D’I ÀNGELI»), çe che fà a l’anu 2 a 3 per çentu d’u spìritu. U recordman d’ë «IMPOSTE CELESTE» è Cognac dunde cada anu se svaporun fint’a 50 mila etulitri de spìritu. Tüt’aiçò d’aiçì representa tra 18 e 22 MILIUI DE BUTIYE !!

Poca gente sà che a branda che è mëssa ün bute gh’à pa de curù. Dopu, se crea « ün mariage » tra u boscu d’a buta e a branda che maüra per ün MEZU-SÈCULU e ÜN SÈCULU. Alura, ë pruprietae d’a branda se trasformun. A branda piya a rica curù de l’ambra e tambèn a bela curù russa d’u rübì e u so caràtere arrumàticu piya de ciû ün ciû de corpu, fandu ressorte arroma de boscu e de vaniya e, u güstu d’achëla bevanda reala deventa ciû savuriu e se piya vàrie parfûmi, lasciandu scapà arroma speçìficu de sciure, de früti e de spèçie.
Dürante tanti ani, de fati despœi a creaçiùn de sta bevanda prun fina e prun rica, u mestre de cantina stûdia e tasta u cuntegnüu de cada buta e, cun u so auduratu de speçialista, valüta ë trasfurmaçiue e çerne certe bute per mescciàle cun d’àutre. Cuscì fandu, dopu setant’ani, sun ciû o menu sete çentu cognac che sun stai mescciai ünte cada buta e pœi stu patrimoni è trasmandau a u fütüru mestre de cantina. Vinti çinqe ani dopu - nœvu mestre de cantina – e a legenda è deventà perfeta.